دیدار صدها نفر از علما، فضلا، روحانیان و طلاب استان یزد

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار صدها نفر از علما، فضلا، روحانیان و طلاب استان یزد با اشاره به بروز مسائل پیچیده اقتصادی، مالی، سیاسی و اجتماعی، نیاز جامعه امروز به دانش دین را بیشتر از گذشته دانستند و بصیرت، وسیع نگری، پارسایی، تقویت بنیه علمی و پاسخگویی به نیازهای همه قشرهای مردم را ضروریات امروز روحانیت برشمردند.

ایشان «رشد و تقویت استخوان بندی و بنیه علمی حوزه ها را امری ضروری برشمردند و با اشاره به رویش مبارکی که در حوزه علمیه مشاهده می شود افزودند: این رویش خجسته، باید گسترش و توسعه یابد به گونه ای که پس از مدت زمانی مشخص، در همه شهرهای کشور، مجتهدینی با تراز بالا برای گسترش دانش دین حضور داشته باشند که این کار نیاز به تقویت توان علمی حوزه ها دارد.

حضرت آیت الله خامنه ای،‌وسیع نگری را از دیگر نیازهای روحانیان و حوزه های علمیه دانستند و با اشاره به خدمت بسیار ارزشمند امام راحل عظیم الشأن مبنی بر مطرح کردن مسائل جامعه و جهان در حوزه های علمیه افزودند: اگر روحانی از وسیع نگری برخوردار نباشد مصادیق واقعی احکام و اوامر الهی را نمی شناسد و این آیات سعادت بخش را در ابعادی محدود و کوچک، منحصر می سازد.

حضرت آیت الله خامنه ای در همین زمینه، به بحث امر به معروف و نهی از منکر پرداختند و افزودند: مصداق کامل و تمام امر به معروف، ایجاد جامعه و حکومت اسلامی و مصداق کامل نهی از منکر، نهی از یک جامعه طاغوتی است اما در صورت فقدان وسیع نگری، این حکم عظیم خداوند، در مسائل جزیی خلاصه خواهد شد.

ایشان بصیرت را دیگر خصوصیت لازم روحانیت برشمردند و خاطرنشان کردند: روحانیِ مفید، یعنی روحانی بصیر چرا که اگر بصیرت نباشد، شخص در تشخیص جایگاه خود و موقعیت دشمن، اشتباه می کند و همانگونه که متأسفانه در مسائل سیاسی، دینی و اجتماعی بارها اتفاق افتاده است، جبهه خودی را مورد حمله قرار می دهد.

ایشان تأکید کردند طلبه نمی تواند و نباید فقط به مطالعه در حجره بسنده کند بلکه بسیار مهم و ضروری است که از مسائل داخلی و جهانی، جریانهای سیاسی، منفذهای احتمالی نفوذ دشمن و دیگر مسائل مهم،‌ به خوبی آگاه باشد.

ایشان، گسترش و تنوع مخاطبان روحانیت را مورد اشاره قرار دادند و خاطرنشان کردند: نباید فقط با اکتفا به ظاهر افراد، آنها را بی نیاز و بی اعتنا به دین فرض کرد بلکه باید آحاد مردم را مخاطبان روحانیت دانست و برای تبلیغ دین در میان آنان آمادگیهای لازم را کسب کرد.

رهبر انقلاب اسلامی، کشف و درک جوهره ‌دینداری ملت ایران را از برکات و درسهای بزرگ امام خمینی رضوان الله تعالی علیه برشمردند و با اشاره به اعتماد مستمر و عمیق امام راحل به مردم افزودند: مردم امروز نیز به «قرآن و دین و روحانیت» علاقه مندند و روحانیان باید با اتکا نکردن به حرفهای تکراری برای همه قشرها و سطوح مختلف فکری، حرفهای نو و جذاب داشته باشند.

ایشان در همین زمینه، بازخوانی مکرر و تفکر در آثار و افکار استاد شهید مرتضی مطهری را برای مبلغان و طلاب، لازم و واجب دانستند.

حضرت آیت الله خامنه ای،‌پارسایی را در کنار علم و دانش، دیگر خصوصیت لازم روحانیت برشمردند و خاطرنشان کردند: روحانیت باید به گونه ای عمل کند که مردم حرص نزدن درباره دنیا را در رفتار او کاملاً مشاهده کنند و دستیابی به این خصوصیت نیازمند تهذیب و افزایش معنویت است.

رهبر انقلاب اسلامی، گسترش ارتباط متقابل و صمیمانه روحانیت و دستگاه مدیریت کشور به وی‍ژه مدیریت اجرایی را نیز مورد تأکید قرار دادند.

ایشان در بخش دیگری از سخنانشان استان یزد را دارالعباده و دارالعلم خواندند و با تجلیل از علمای برجسته و شخصیتهای گرانقدر دینی این منطقه افزودند: یزد خاستگاه علمِ دین بوده است و روحانیت و طلاب استان باید سطح علمی آن را به نقطه درخشانی برسانند که از گذشته تا امروز ما به آن افتخار می کنیم.

ایشان با بزرگداشت یاد شهید آیت الله صدوقی، مرحوم آیت الله خاتمی و مرحوم آیت الله اعرافی افزودند: این سه عالم جلیل القدر، منطقه یزد‌ هریک خصوصیات برجسته ای داشتند و طلاب جوان باید با پشتکار و تلاش مضاعف، راه آنان را ادامه دهند.

در ابتدای این دیدار حجت الاسلام والمسلمین صدوقی امام جمعه یزد و نماینده ولی فقیه در استان با اشاره به تلاش حوزه علمیه یزد در تربیت طلاب فاضل و توانا گزارشی از وضع این حوزه علمیه بیان کرد.

متن کامل سخنرانی حضرت آقا را در اجتماع مردم یزد در وبلاگم در بلاگفا بخوانید. این محدودیت کاراکتری پارسی بلاگ حال آدمو بدجور می گیره! متن کامل دیدار روحانیون با آقا رو هم بعداً تو همون وبلاگ می گذارم.

شب اول قبر نامزدها ! (یادداشت روز)

1- با نزدیک شدن به زمان انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی، بحث های انتخاباتی نیز به شکل جدی تر و پررنگ تری از زبان سخنگویان احزاب شنیده می شود و اخبار مربوط به انتخابات و نحوه آرایش نامزدهای هر جناح و گروهی به شکل وسیع تری در صفحات روزنامه ها و برنامه های رادیو و تلویزیونی خودنمایی می کند. رهبر معظم انقلاب دیروز در اجتماع عظیم مردم یزد حضور همه جانبه و گسترده مردم را در انتخابات مجلس هشتم دارای اهمیت بسیار دانستند و خاطرنشان کردند: «مسئله دیگری که حائز اهمیت فراوان است تلاش و دقت لازم برای شناخت نماینده اصلح است.» ایشان در بخش دیگری از سخنان رهگشای خود، خصوصیات نماینده اصلح را بدین گونه معرفی نمودند: «هنر مردم شهرهای مختلف کشور این است که از میان نامزدها، بهترین افراد را از لحاظ اخلاص، امانت، دینداری و آمادگی برای حضور در میدان های انقلاب انتخاب کنند و به کسانی رأی دهند که نسبت به نیازهای مردم دردشناس ترین و دردمندترین افراد باشند.» معظم له انتخاب بهترین نامزدهای انتخاباتی با رأی مردم را «زمینه ساز تشکیل مجلس مورد نیاز کشور» دانستند.
2- مجلس، آن هم مجلس شورای اسلامی، میدان خدمت به مردم است. جایگاه تصویب قوانینی است که منافع ملی و تحقق آرمان های انقلابی را تضمین و مدافع حقوق مردم به ویژه توده های محروم جامعه باشد. کسانی که توفیق خدمت و افتخار نمایندگی مردم را پیدا و به سنگر مجلس راه پیدا می کنند، باید به غیر از مردم و کشور و انقلاب، وامدار و بدهکار هیچ دیارالبشری نباشند و سخت مراقب باشند که از این مسیر خواسته و ناخواسته منحرف نشوند و این تذکر امام (ره) را همواره در یاد داشته باشند: «شما وکیل مردمی هستید که همه اسلام را می خواهند و همه کشور خودشان را می خواهند و شما باید برای این ملت خدمت کنید، به آن چیزی که شما را وکیل کرده است، خدمت بکنید، اگر انحراف پیدا کنید برخلاف ملت، خیانت کرده اید به وکالتی که دارید».
3- مجلس شورای اسلامی با آن جایگاه مهم و کارکردهای تاثیرگذارش، در تیررس تهدیدات دشمن و طمع بدخواهان ملک و ملت قرار دارد. این امری بدیهی است که هر کجا و هر نهاد و تشکیلات و هر فرد حقیقی و حقوقی که در تداوم استقلال این سرزمین انقلابی، تامین منافع و رفع نیازهای مردم و تحقق آرمان های انقلاب اسلامی نقش موثرتری داشته باشد، بیشتر در معرض تهدید و توطئه ها و نقشه های دشمنان قرار دارد. دشمنانی که برای اثبات تبلیغات سوء خود علیه نظام مردمی و ظلم ستیز ایران سعی می کنند به لطائف الحیل باب انتخابات را که نمادی غیرقابل انکار از حاکمیت مردمسالاری در ایران اسلامی است، مسدود نمایند، وقتی از این تلاش خود راه به جایی نمی برند و تاکنون هم «در پرتو اراده خداوند متعال این تلاش دشمنان به جایی نرسیده و مردم با حضور خود در انتخابات مختلف به مردمسالاری دینی جلوه هایی پرشکوه بخشیده اند» سعی می کنند نقش مجلس را به عنوان یک نهاد تاثیرگذار با کارکردهای بی بدیل، خنثی سازند و اجازه ندهند به وظایف خود تمام و کمال عمل نماید. از سوی دیگر صاحبان ثروت های نامشروع و سرمایه های بادآورده نیز برای حفظ منافع و افزودن بر آن، با نگاه خاص خود، حتی مجلس را و انتخابات آن را با چشم سرمایه گذاری می نگرند! آنان می دانند که تکاثر و افزونخواهی بدون نفوذ در حکومت یا پدید نمی آید یا باقی نمی ماند. از این رو سعی دارند در این عرصه که عرصه خدمتگزاری و امانتداری است به هر شکلی که شده نفوذ کنند و وارد شوند تا به وسیله مجلس بتوانند سود و منافع خود و باندهای خود را در وضع قوانین دخالت دهند و اصول و برنامه های اقتصادی و اجتماعی و اجرایی که می تواند به سود مردم و گروه های محروم عمل کند، خنثی و به جای آنها برنامه ها و قوانینی که کفه ترازو را به سود متکاثران و سودجویان عرصه اقتصادی و جریانات ناسالم سیاسی و فرهنگی سنگین می کنند تصویب و موانع را به ضرب چنین قوانینی از سر راه خود بردارند.
یکی از راه های رسیدن آنان به این هدف، به کار انداختن بخشی از سرمایه های مالی خویش است برای تقویت موضع گیری ها و تامین تبلیغات و مخارج جمعیت ها و احزاب و نامزدها و رسانه هایی که در این باره وسواس و تقوای لازم را ندارند و رسیدن به مناصب قدرت و در اینجا تصاحب صندلی های مجلس برایشان هدف اصلی است. در همین موضوع گاه دیده شده این گونه حامیان سودجو، در یک انتخابات از چند کاندیدا و حزب با نظرات و دیدگاه های مختلف حمایت می کنند، تا در هر صورت خود برنده اصلی باشند!
4- تامین هزینه های انتخاباتی و مخارج تبلیغاتی در همه جای دنیا یکی از دغدغه های همیشگی احزاب و گروه هاست. در کشورهایی که حاکمیت با سرمایه داران و متکاثران است و در عین حال خیلی هم داعیه آزادی و دموکراسی و... را دارند، حمایت سرمایه داران از احزاب و نامزدها در انتخابات بر اثر تداوم و تکرار، امری بدیهی و پذیرفته شده تلقی می شود. در کشورهای این چنینی که آمریکا نمونه بارز آن است، مردم پذیرفته اند که مثلا فرد منتخب یا نمایندگان آنان وابسته به احزابی هستند که خود آن احزاب مولود و زائیده قدرت های اقتصادی و کارتل ها و تراست های تجاری هستند که برای پیشبرد اهداف و تامین منافع مالی خود ناچار از رخنه و نفوذ در نهادهای سیاسی و استیلا یافتن تام و تمام بر آنها هستند. در این گونه کشورها هرکس در انتخابات برنده شود به نفع بخشی از سرمایه داران و صاحبان کارتل ها و... عمل می کند. این واقعیتی است که آگاهان و دانشمندان علوم سیاسی در خود غرب به صراحت به آن اعتراف می کنند: «در جوامع غربی معاصر، پول هنوز قویترین سلاح سیاسی به شمار می آید. این بدان معنی است که در مجموع تصمیمات اساسی زیر نفوذ افراد پولدار گرفته می شود... به طور کلی ثروت و پول به کار تهیه وسایل می آید که به کمک آنها می توان قدرت را به چنگ آورد یا محافظت کرد. پول، خرید سلاح ها، وجدان ها، روزنامه ها، برنامه های تلویزیونی، مبارزه تبلیغاتی و رجال سیاسی را ممکن می سازد، در بیشتر مواقع ثروتمندان خود درصدد اعمال قدرت و تسخیر حکومت نیستند، بلکه برآنند که افراد مورد اعتماد خود را به قدرت بنشانند تا بتوانند بر آنها اعمال نفوذ کنند و خواسته ها و منافع خود را از طریق آنان تامین نمایند.» (موریس دوورژه: اصول علم سیاست)
در جمهوری اسلامی که قدرت، هدف نیست و تنها وسیله ای است برای خدمت به مردم و کسب رضایت خداوند، نباید اجازه داد چنین آفاتی سلامت انتخابات و تشخیص مردم و هویت مجلس را به خطر بیاندازد و چنین روابطی باید از اساس قیچی شود.
در انتخاباتی که در کشور ما برگزار می شود، نباید هرکس سر و صدایش بیشتر، پول و حامیانش قویتر، پوسترش رنگی تر، سفره اش چرب تر و وعده هایش فریبنده تر باشد، رأی بیاورد و افرادی که تقوی و تعهد و کارآیی شان بیشتر باشد، به صرف مستقل بودن و اعتقاد داشتن به اصول و ارزش های معنوی و خدایی و... بازنده باشند و کنار بنشینند. بنا به توصیه رهبر فرزانه انقلاب «در شناخت نامزدها، نباید تبلیغات رنگین و متنوع و یا وعده های بزرگ و غیرعملی عمران و آبادانی را ملاک قرار داد.»
5- شک نیست که جمهوری اسلامی به عنوان نظامی مردم سالار طرفدار آزادی و مشارکت مردم و انتخابات و... است، اما برخلاف دیدگاه های افراطی و تفریطی که در این باره وجود دارد، نباید آفات دموکراسی راهی به کشور ما و رویدادهای سیاسی و انتخاباتی آن داشته باشد. در این باره هم مسئولان و برنامه ریزان باید تدابیر لازم را بیاندیشند و تمهیدات کافی را برای دفع این آفات و رفع این تهدیدات و برگزاری هرچه سالم تر انتخابات فراهم آورند و راه نفوذ و رخنه دشمن و رابطه صاحبان ثروت های نامشروع و متکاثران را با تبلیغات و مخارج انتخاباتی قطع کنند و هم مردم باید در انتخاب افراد دقت لازم را داشته باشند و در هر کجا که رد پای هزینه های کلان تبلیغاتی وجود دارد، درنگ کنند و به دنبال پاسخ این سؤال باشند که این هزینه ها از کجا تامین شده و... هم بالاخره، گروه ها، احزاب و نامزدهای وفادار به نظام که اصولا فلسفه وجودی و هدف غایی آنان از حضور در عرصه های مختلف سیاسی خدمت به اسلام و مردم و کشور است باید وسواس و هشیاری لازم را داشته باشند تا خدای ناکرده حاضر نشوند برای رسیدن به کرسی های قدرت و فائق آمدن بر حریفان دست به سوی هر ناکسی دراز کنند و برای تامین هزینه های مختلف خود از جمله مخارج انتخاباتی و تبلیغاتی به هر وسیله ای ولو نامشروع متوسل شوند، چون در آن صورت حتی اگر پیروز هم بشوند، دیگر نماینده و امانتدار مردم- حتی اگر بخواهند- نمی توانند باشند و بلکه وامدار و بدهکار طمع ورزانی هستند که با سرمایه های نامشروع خود، آنان را در رسیدن به آن سکوها و صندلی های مجلس حمایت کرده اند.
6- مولای متقیان، امام علی بن ابی طالب(ع) می فرماید: «انا یعسوب المؤمنین والمال یعسوب الفجار. من پیشوای مؤمنان هستم و پول و مال پیشوای فاجران است.»
مجلس شورای اسلامی جایگاه خادمان است و کمینگاه فاجران نباید باشد. اینجا عرصه خدمتگزاران و خادمانی است که الگویی چون علی(ع) دارند. کسانی که میان دنیا و آخرت ارتباط منطقی و ناگسستنی قائلند و آمده اند آخرتشان را با حضور در سنگر نمایندگی و خدمت به مردم تامین کنند. کسانی که می دانند اگر سیاست را و مصلحت مملکت و امانت مردم را وسیله دنیاطلبی خود قرار دهند، هرچه باشند، پیرو علی(ع) نیستند و پیام غدیر را دریافت نکرده اند. کسانی که اگر همت کرده و داوطلب خدمت شده اند، برخلاف مزاح بعضی فعالان سیاسی که از عناصر خوش سابقه عرصه انقلاب به حساب می آیند و گفته اند: «ما برای شب اول قبر، رأی جمع نمی کنیم!» اتفاقا چون دغدغه آخرت و پاسخگویی «شب اول قبر» را دارند، به این وادی گام نهاده و رأی مردم را خواهانند... چنین کسانی همانند مولایشان هرگز با دشمنان بی نقاب و باندهای ثروت و زیاده خواهی، پیوند و پیمانی ندارند و برای نائل شدن به حقیقت راه باطل نمی پویند و برای رسیدن به سکوهای مقام هرگز به قله های کمال پشت نمی کنند.
سیدمحمدسعید مدنی(روزنامه کیهان)

 

عید مبارک غدیر را به همه‏ى مؤمنان، به همه‏ى مسلمین در سراسر دنیاى اسلام، به همه‏ى آزادگان که از اعماق دل مشتاق و دلباخته‏ى آن صفات و خصوصیاتى هستند که ما در امیر مؤمنان (علیه‏الصّلاةوالسّلام) آنها را سراغ داریم، تبریک عرض میکنیم. همچنین بالخصوص این عید سعید را به همه‏ى ملت ایران و به شما حضار محترم که در این جلسه‏ى صمیمى حضور یافتید و بخصوص به مردم عزیز و مؤمن کاشان، علماى اعلام و حوزه‏ى علمیه‏ى این شهر تبریک عرض میکنیم.

برادران و خواهران عزیز! مسئله‏ى غدیر از چند جهت قابل توجه و اهتمام است. نباید تصور کرد که عید غدیر یک عیدى مثل بقیه‏ى اعیاد است. اگرچه جنبه‏ى نمادین و معنا و مضمون در همه‏ى اعیاد اسلامى هست، ولى نه به اندازه‏اى که در عید غدیر این معنا وجود دارد.

یک بُعد این مسئله، مسئله‏ى جهت اسلام و سمتگیرى حرکت اسلامى است که این جزو اعتقادات ماست؛ این جنبه‏ى ولایت است، اعتقاد به مسئله‏ى امامت و نصب امام از سوى پیغمبر یعنى در واقع از سوى خداوند متعال. این یک بُعد قضیه است، که اگر با چشم تحقیق مسلمین به این حادثه نگاه کنند، همه این معنا را تصدیق خواهند کرد که این حرکت عظیم پیغمبر در میانه‏ى راه حج، برگشت از حج، در وسط بیابان، در سال آخر عمر، با آن مقدمات، با آن مؤخرات، نام بردن از امیرالمؤمنین، معرفى کردن امیرالمؤمنین به اینکه «من کنت مولاه فهذا علىّ مولاه»، هیچ معنائى جز تعیین خط حکومت و ولایت در اسلام بعد از رحلت پیغمبر اکرم ندارد. معناش فقط همین است. محققین دنیاى اسلام در طول تاریخ همین معنا را احساس کرده‏اند و فهمیده‏اند از این حادثه و این عبارت پیغمبر. معلوم میشود که از نظر اسلام، مسئله‏ى حکومت فقط این نیست که یک قدرتى بیاید در رأس جامعه‏ى اسلامى قرار بگیرد و کارائى داشته باشد براى اداره‏ى حکومت و زندگى مردم با نظم و انضباط اداره بشود؛ مسئله فقط این نیست از نظر اسلام، بلکه حکومت در نگاه اسلامى معناى امامت دارد.

امامت یعنى پیشوائى جسم و دل؛ هردو. فقط حاکمیت بر اجسام نیست، اداره‏ى زندگى دنیائى و روزمره‏ى متعارف مردم نیست؛ مدیریت دلهاست، تکامل بخشیدن به روحها و جانهاست، بالا بردن فکرها و معنویتهاست. این معناى امامت است. اسلام این را میخواهد. ادیان دیگر هم همینجور بوده‏اند. حالا از ادیان دیگر، سند باقیمانده‏ى متقنى در دست بشر نیست، لکن اسلام سند روشن دارد.

حرکت اسلام، پیدایش اسلام براى اداره‏ى زندگى بشر، این معنا فرق جوهرى و معنوى را با همه‏ى حرکتهاى دیگر دارد. دنیا و آخرت را میخواهد اداره کند، تکامل و تعالىِ حقیقىِ انسان را در کنار اداره‏ى زندگى روزمره‏ى مردم به عهده بگیرد. این، همان معناى امامت است. خود پیغمبر هم به این معنا امام بود که در آن روایت امام باقر (علیه‏الصّلاةوالسّلام) در منى‏، در میان جمعیت، حضرت صداشان را بلند کردند، فرمودند: «انّ رسول‏اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله کان هو الامام»؛ پیغمبر امام بود.

امام یعنى حاکمیت دین و دنیا در زندگى مردم. خوب، این یک بُعد قضیه است که این بُعد اعتقادى است و شیعه با این مشعل درخشان، با این منطق روشن، در طول قرنهاى متمادى توانسته است حقانیت خود را براى همه‏ى دلهائى که جستجوگر بودند و با انصاف بودند، اثبات بکند.

اینکه شیعه توانسته است بماند و رشد کند، در میان این همه موانع و اشکالاتى که وجود داشته است و فشارهائى که بوده است در طول تاریخ، این به پشتیبانى و اتکاء به همین منطق قوى و روشن بوده است. اگر این منطق قوى نبود، شیعه مضمحل میشد و از بین میرفت. این منطق، منطق بسیار مستحکمى است.

یک بُعد دیگر قضیه، توجه به ارزش معنوى آن شخصیتى است که در این حادثه، پیغمبر او را معین کرد و منصوب کرد؛ یعنى امیرالمؤمنین (علیه‏الصّلاةوالسّلام). براى گزینش نسبت به یک چنین منصبى، اگر همه‏ى عوامل را که در کمال یک انسان دخالت دارند، بشر معمولى بخواهد محاسبه کند، یقیناً نمیتواند به همه‏ى آنها دست پیدا کند. این یک محاسبه‏ى الهى و فوق بشرى لازم دارد. با یک چنین محاسبه‏اى، نبىّ مکرم اسلام امیرالمؤمنین را متناسب با این موقعیت و این مقام دانسته است.

خوب، اسلام تا ابدالدهر حکومت خواهد داشت؛ انواع و اقسام آدمهائى که صلاحیتهائى در سطوح مختلف دارند، به حکومت خواهند رسید. این، قابل پیش‏بینى بوده از اولِ اسلام. آن کسى که سرچشمه را باید به او سپرد تا طول تاریخ اسلام از این سرچشمه سیراب شود، او باید کسى باشد در تراز امیرالمؤمنین على‏بن‏ابى‏طالب (علیه‏السّلام)؛ او نمیتواند یک انسانى معمولى باشد. سرچشمه در اختیار اوست؛ لذاست همه‏ى ائمه‏ى ما (علیهم‏السّلام) که خودشان هم صاحب همین منصب بودند - اگر چه فرصت حکومت به آنها داده نشد - همه به امیرالمؤمنین با چشم عظمت نگاه میکردند. ائمه (علیهم‏السّلام) همه، على‏بن‏ابى‏طالب را مثل یک خورشیدى در آسمان امامت میدیدند که بقیه‏ى ائمه مثل ستارگان آن آسمانند. امیرالمؤمنین افضل از آنها بود، کما اینکه درباره‏ى امام حسن و امام حسین (علیهماالسّلام) با آن مقاماتى که آن دو بزرگوار دارند، پیغمبر میفرماید: «و ابوهما افضل منهما»؛ پدرشان از امام حسن و امام حسین بالاتر است، بافضیلت‏تر است. این است مقام امیرالمؤمنین.

بنابراین همه‏ى صفات کمالى که ما براى برگزیدگان خدا قائلیم، این در امیرالمؤمنین (علیه‏السّلام) باید وجود میداشت تا پیغمبر به امر پروردگار او را منصوب کند به این مقام. این هم بُعد دوم است که نگاه به فضیلت امیرالمؤمنین (علیه‏الصّلاةوالسّلام) است.

یک بُعد دیگر هم که امروز براى ما این بُعد خیلى اهمیت دارد و در غدیر وجود دارد، این است که همه‏ى ما بدانیم حکومت اسلامى و جامعه‏ى اسلامى باید شخصیت امیرالمؤمنین و جامعه‏اى را که امیرالمؤمنین میخواست درست کند، الگو قرار بدهد. الگوى ما این است؛ به آن سمت باید حرکت کنیم. معنایش این نیست که در طول تاریخ از بزرگان و علما و شخصیتهاى برجسته، ممکن است کسانى پیدا بشوند که مثل امیرالمؤمنین یا یک درجه پایین‏تر از امیرالمؤمنین باشند؛ نه، این نیست؛ بزرگان ما، علماى ما، برجستگان ما، شخصیتهاى ما از قنبرِ خادم امیرالمؤمنین هم پایین‏ترند، خاک پاى امیرالمؤمنین هم نمیشوند. اینجور نیست که ما بخواهیم کسى را، یا بتوانیم کسى را با آن شخصیت والا مقایسه کنیم؛ این نیست، لکن این هست که ما بایستى کار را با توجه به آن سرمشق انجام بدهیم.

وقتى که سرمشق را مینویسند، الگو را میدهند به دست متعلم که تمرین بکند؛ معنایش این نیست که حتماً این متعلم خواهد توانست مثل آن خط یا مثل آن نقاشى یا مثل آن الگو را از آب دربیاورد آخر کار؛ نه، میگوید به این سمت باید حرکت کنى؛ هدفت باید این باشد؛ همتت باید این باشد. امروز جامعه‏ى اسلامى ما باید همتش همان چیزى باشد که آن روز امیرالمؤمنین در صدد انجام دادن او بود و در آن فرصتى که به دست آورد براى حاکمیت، آنها را انجام داد. شما نگاه کنید ببینید شاخصه‏هاى امیرالمؤمنین و نظامى که او درصدد تشکیل آن نظام بود، چیست. ما باید آن شاخصها را در نظر بگیریم، به سمت آنها حرکت بکنیم.

شاخصه‏ى عدالت، شاخصه‏ى اخلاق، توحید، کار را براى خدا انجام دادن، در نگاه به آحاد جامعه، نگاه مهربان و عطوفت‏بار به همه - همه‏ى افراد جامعه - داشتن. امیرالمؤمنین به عامل خود میفرماید که: مردم یا برادر دینى تو هستند یا همجنس تو در بشریتند. ببینید این نگاه چقدر وسیع است. آحاد بشر؛ نگاه عطوفت‏بار انسان - انسانى که امیرالمؤمنین میخواهد بسازد - نسبت به همه‏ى آحاد بشر این است؛ نگاه عطوفت‏بار.

بعد، نگاه جدى و قاطع نسبت به گناه و تخلف و خیانت. امیرالمؤمنین از نزدیکترین نزدیکان خود هم تخلف را، خیانت را، انحراف از راه خدا را تحمل نمیکرد. آن عطوفت به جاى خود، آن نگاه قاطع و ضابطه‏مند به جاى خود. این نگاه امیرالمؤمنین است. اینها الگوست. ممکن است ما در حرکت به سمت این هدف و این الگو بتوانیم از ده درجه، دو درجه، سه درجه جلو برویم و بیشتر نتوانیم؛ اما باید در این جهت حرکت کنیم؛ شاخص ما باید این باشد. این، معناى غدیر است. اینى‏که ما غدیر را زنده نگه میداریم، فقط به خاطر جنبه‏ى اعتقادى آن نیست؛ یا جنبه‏ى مناقبى آن نسبت به وجود مقدس امیرالمؤمنین. این جنبه هم جنبه‏ى بسیار مهمى است. فراموش نباید بکنیم که جامعه‏ى ما یک جامعه‏ى علوى است. آرزوى ما این است که در تراز جامعه‏اى که امیرالمؤمنین میخواست بسازد، قرار بگیریم. پس بایستى این معیارها را رعایت کنیم.

یک بُعد دیگر این است که توجه داشته باشیم امیرالمؤمنین با این موقعیت، با این وضوحِ معناى امامت آن بزرگوار که منصوب پیغمبر و منصوب الهى است، آن وقتى که ملاحظه کرد و دید که جامعه‏ى اسلامى آسیب‏پذیر است و اگر او بخواهد دنباله‏ى این حق را بگیرد و مطالبه کند، ممکن است اسلام به خطر بیفتد، کنار نشست. این هم یک مسئله‏ى مهمى است. نه فقط کنار نشست - یعنى ادعا را مطرح نکرد که اختلاف و شق عصاى مسلمین نشود - بلکه همکارى کرد با کسانى که به نظر امیرالمؤمنین صاحبان منصب حق نبودند - که بر جامعه‏ى اسلامى حکومت میکردند - چون دید که امروز اسلام به این احتیاج دارد؛ فداکارى. این هم یک درس دیگر است براى ما. این هم درس غدیر است، درس علوى است.

ما امروز منطقمان در دنیاى اسلام قوى‏ترین منطق است. در این هیچ شک و شبهه‏اى نباید داشت. منطق شیعه، منطق امامت و ولایت در همه‏ى دورانهاى تاریخ همینجور بوده، امروز هم همینجور است. قوى‏ترین منطقهاست؛ اما درعین‏حال ما با اینکه کمال اعتماد را به منطق خود، به روش خود، به منش خود داریم - امروز هم پرچم اسلام دست ملت ایران است - درعین‏حال همه‏ى برادران دنیاى اسلام را از هر مذهبى که هستند، به اتحاد و برادرى دعوت میکنیم، نمیخواهیم اختلاف ایجاد شود. اثبات خود را با نفى دیگران نمیخواهیم بکنیم. این، بسیار نکته‏ى مهمى است. این همان انسجام اسلامى است که ما اول امسال عرض کردیم. درست همان نقطه‏اى است که دشمنان میخواهند از این نقطه وارد شوند و دنیاى اسلام را از آنچه که هست، باز هم ضعیف‏تر کنند. سالهاى متمادى اینها از ضعف دنیاى اسلام، ضعف حکومتهاى اسلامى استفاده کردند و هر کار دلشان خواست در دنیاى اسلام، در منطقه‏ى اسلامى انجام دادند. حالا که ملتهاى اسلام بیدار شدند و در بخشى از امت اسلامى یعنى این بخش ایران اسلامى یک چنین شکوه و عظمتى به وجود آمده است از اقتدار و حضور مردمى، و ملتهاى دیگر هم روزبه‏روز بیدارتر میشوند، امروز استکبار - یعنى همان دشمنان همیشگى - باز این ویروس اختلاف را میخواهند با کمال خیانت و رذالت در پیکر بخشهاى اسلامى تزریق کنند؛ اختلافات را تشدید کنند. با این باید مواجه شد. این هم درس غدیر است، این هم درس امیرالمؤمنین است.

کسانى در همان وقت آمدند پیش امیرالمؤمنین که یا على حق با توست؛ ما مى‏آئیم چنین میکنیم، چنان میکنیم، از تو حمایت میکنیم، زیر بار اینها نرو. امیرالمؤمنین ردشان کرد. خود او اگر میخواست از حق خود دفاع کند و قیام کند، احتیاج به کسى نداشت؛ اما دید جامعه‏ى اسلامى تاب تحمل این اختلاف و درگیرى را ندارد؛ لذا کنار کشید. این درس است براى ما.

امروز اختلافات را نباید زنده کرد؛ نباید برجسته کرد. نباید فرق اسلامى مقدسات یکدیگر را - که نقطه‏ى حساسیت‏زاى هر فرقه‏اى همان بخش مقدساتش است - مورد اهانت قرار بدهند. روى نقاط حساس یکدیگر انگشت گذاشتن و فشار آوردن، معلوم است تحریک‏کننده است؛ این به اختلاف دنیاى اسلام منتهى میشود؛ این اختلاف نباید باشد. حرف ما این است.

امسال در حج هم به حجاج محترم همین پیام را دادیم؛ گفتیم دلسوزان دنیاى اسلام همه‏ى حرفشان این است که روى نقاط حساسیت فرقه‏ها نباید انگشت بگذارند و حساسیت ایجاد کنند؛ دشمنى ایجاد کنند. امروز یک دشمن بزرگى وجود دارد که نه سنى است، نه شیعه، نه به هیچ یک از فرق اسلامى اندک گرایشى دارد؛ اما به سنى نزدیک میشود یک جور تلقین میکند، به شیعه نزدیک میشود یک جور تلقین میکند؛ براى اینکه بین اینها اختلاف و دعوا و جنگ به راه بیندازد. باید مواظب آن دشمن بود.

خدا را شکر میکنیم ملت ایران در طول این بیست و هفت، هشت سالى که خداى متعال این توفیق را داد و اینها توانستند پرچم اسلام را در این سرزمین بلند کنند، جورى عمل کردند که در هر یک از تدابیر استکبار، آنها مقابل ملت ایران شکست خوردند. اگر نوع تحرکات و انگیزشها و حرکتهاى استکبار را در مقابل جمهورى اسلامى در این بیست و هفت، هشت سال فهرست کنیم، در همه‏اش بدون استثناء آنکه شکست خورده، آن جبهه‏ى پرمدعا و متکبر و مستکبر بوده است. ما ادعائى هم نداشتیم، اما ما مردم مسلمان به برکت ایمانمان، به برکت توکلمان، به برکت حضورمان در صحنه، به برکت اینکه میخواستیم مسئولیت خود را انجام دهیم، ما ملت ایران بر همه‏ى این دستگاه پرهیاهوى استکبار در همه‏ى این قضایا فائق آمدیم. اینها به انواع و اقسام خواستند اختلاف ایجاد کنند، نتوانستند. و باید هوشیار باشیم.

راه ادامه‏ى این موفقیتها، عزیزان من! این است که ما دشمن را فراموش نکنیم. دشمن را فراموش نباید کرد. در همه‏ى قضایا باید توجه داشت که دشمنى وجود دارد که از غفلت ما ممکن است استفاده کند، ضربه وارد کند. این، روشى است که قرآن به ما یاد میدهد. شما ببینید سرتاسر قرآن چقدر اسم شیطان تکرار شده. خوب، یک بار میگفتند یک شیطانى هست، تمام شد دیگر؛ این براى همین است که انسان در عرصه‏ى زندگى - که عرصه‏ى چالشها و مبارزه است؛ زندگى سرتاپا چالش و مبارزه است - فراموش نکند که دشمن دارد و دشمن ممکن است ضربه بزند. راهش این است: دشمن را فراموش نکنیم؛ خداى متعال را هم که پشتیبان ماست، از یاد نبریم؛ احساس مسئولیت حضور در صحنه را هم از یاد نبریم. این، آن عامل بسیار مؤثر و مهم است.

حالا اندکى بعد، انتخابات را ملت ایران در پیش دارد. من درباره‏ى انتخابات ان‏شاءاللَّه توصیه‏هائى دارم و عرض خواهم کرد به ملت ایران. این یکى از آن عرصه‏هاى مهم است. این جا بایستى ملت ایران هوشیارى به‏خرج بدهند، بدانند که این یکى از همان امتحانها، یکى از همان عرصه‏هاى کارآمدى، یکى از همان پیچهائى است که از غفلت ما در آنجا ممکن است دشمن استفاده کند و ضربه به ما بزند. البته خداى متعال پشتیبان شما ملت عزیز و شجاع و فداکار و باوفا بوده است، بعد از این هم امیدواریم که خداوند متعال ان‏شاءاللَّه در همه‏ى مراحل، ملت عزیز ایران را پشتیبانى کند.

خداوند ان‏شاءاللَّه این عید را بر همه‏ى ملت ایران مبارک قرار بدهد و عیدى ملت ایران را یک قدم نزدیک شدن به آرمانهاى بلند اسلامى قرار بدهد.