وقتی یاران را نیز توان حمایت نیست

سایت خبری جبهه مشارکت اخیرا تیتر "برنامه تازه دولت برای محدود کردن سایت‌ها" را برای خبری انتخاب کرد که بیانگر ارائه لایحه دولت برای گسترش حمایت از خبرنگاران و برخورداری خبرگزاری ها و سایت ها از امتیاز هیئت منصفه با قید دو فوریت از سوی رئیس جمهور به مجلس شورای اسلامی بود.
بر اساس مقدمه این لایحه و از آنجا که در زمان تدوین و تصویب قانون مطبوعات، رسانه‌های مجازی و نشریات الکترونیک به وسعت امروز فعالیت نداشته و خبرگزاری‌ها و پایگاه های اطلاع رسانی به این شکل گسترش نیافته بودند، از این رو قانونگذار حمایت‌های قانونی و چگونگی رسیدگی به تخلفات احتمالی اینگونه رسانه‌ها را مورد توجه قرار نداده است و علی رغم آنکه براساس تبصره 3 ماده 1 قانون یاد شده، ‌نشریات الکترونیک مشمول این قانون تلقی شده‌اند اما اجمال و ابهام در معنای نشریات الکترونیک و عدم وجود تعریف صحیح از تبصره مذکور، موجب بروز مشکلاتی در نحوه رسیدگی به تخلفات ناشی از تولیدات خبرگزاری‌ها اعم از خبرگزاری رسمی کشور و خبرگزاری‌های غیر دولتی دارای مجوز قانونی و پایگاه‌های اطلاع رسانی شده است.
در متن خبر نیز علی رغم شیطنت های انجام گرفته در تنظیم آن، به خوبی رنگ و بوی حمایت از رسانه های اینترنتی مشهود است. با این حال این سوال مطرح می شود که علت این اقدامات چیست؟
این سوال وقتی جدی تر می شود که یک سایت ضد انقلاب که با بودجه کشورهای غربی و با حضور خبرنگاران فراری و برخی خبرنگاران حاضر در کشور اداره می شود اعلام نمود به مدت 10 روز تعطیلات تابستانی دارد و تعطیل است، امری که بیشتر به یک بهانه برای اعمال تصمیمی جدید شبیه است.
بد نیست برای بررسی عملکرد این روزنامه نگاران نیم نگاهی به گذشته بیاندازیم. زمانی که روزنامه های زنجیره ای در ایجاد جنگ روانی نقشی جدی داشتند و هر روز با تیترهای هماهنگ شده بحران جدیدی را پیش روی نظام می گذاشتند، روزنامه توس از اولین روزنامه هایی بود که تعطیل گشت. روزنامه ای که عملکرد آن آنقدر غیر قابل دفاع بود که مهاجرانی وزیر تساهل و تسامح دولت نیز به صدا درآمد و در اول مهرماه 77 گفت:"اگر من هم عضو هیات منصفه مطبوعات بودم، رای به بستن توس می دادم... این روزنامه به جای آگاهی بخشی به افکار عمومی ، اوضاع سیاسی را متشنج و با چاپ مقاله های روزنامه نگاران دوره شاه، نسبت به برخی اصول و ارزشهای دینی که عموم مردم به آنها ایمان دارند، ابراز شک و تردید کرد و به مراجع دینی توهین نمود... دست اندرکاران توس برای دستیابی به قدرت و از بین بردن طرفداران خاتمی از جمله کارگزاران تلاش کردند... این گروه به گونه ای عمل کردند که گویی خاتمی گورباچف و آنان یلتسین هستند که قدرت را در دست خواهند گرفت. کسانی که روزنامه را برای متشنج کردن اوضاع سیاسی به کار می گیرند باید بهای این کار را بپردازند."
این سخنان گرچه به نظر می رسد بیشتر برای حفظ وجهه و صندلی وزارت گفته شده بود اما نشان می داد آنها خود نیز به کم و کیف رفتار روزنامه های زنجیره ای واقفند. هرچند این روند با مجوز دادن های پیاپی وزارت ارشاد و توهین های مکرر تا آنجا پیش رفت که چندین جلد کتاب از همین توهین ها به چاپ رسید.
اما غرض آنکه گویا گردانندگان این قبیل سایتها که در ایجاد تشنج ید طولایی دارند خود نیز به این نتیجه رسیده اند که تحمل حاکمیت نسبت به آنها بیش از انتظارشان بوده است و می دانند این رویه ای که پیش گرفته اند، آنها را بدانجا می برد که با تشکیل دادگاه هایی با هیات منصفه و رسیدگی به تخلفات آنها حتی یارانشان را نیز توان حمایت از آنها نیست.