جایگاه نماز جمعه

فاطمه رجبی21/06/1386  

مهمترین فلسفه برپایی نمازجمعه آن است که جماعت مسلمین با حضور "امام جمعه مسلح" و خطبه های دینی- سیاسی آن، صلابت، اقتدار، عظمت و بالندگی مسلمانان را متبلور نمایند. این امر اساسی در فرهنگ شیعی تعیین کننده تر است.

به همین جهت نماز جمعه پس از انقلاب اسلامی، سنگر بزرگی بوده که تنگناها و توطئه های بی شمار دشمنان را با پیروزی کامل در هم شکسته است.

متأسفانه در 2 سال گذشته، تعدادی اندک از ائمه جمعه، این جایگاه رفیع و تعیین کننده را میدان رقابتهای سیاسی و یا اهداف سیاسی نموده اند که ضربه بزرگی برای کنگره عظیم جمعه می باشد. در جمعه گذشته امام جمعه تهران، طبق روال پیش از مسأله هسته ای یک "پروژه مبهم و ارعاب آفرین ساخت و پیرامون آن مطالبی را اظهار داشت."

در این اظهارات، "امریکا ببر زخمی" خوانده شد که باید از او "ترسید" همچنین "توصیه به تعقل و توجه به امنیت ملی" برای دیپلماسی. پرسش آن است که در شرایطی که بنا بر دیپلماسی دقیق و پیروزمند رئیس جمهور، جهانیان شاهد خاتمه یافتن سلطه گری های امریکا و اروپا در مسئله هسته ای ایران هستند و "البرادعی" نیز بر آن صحه نهاده و امریکا را تلویحاً مداخله گر و زورگوی هیچ کاره می خواند، خطیب جمعه با کدام منطق، به ارعاب ملت پرداخته و بی جهت مسأله پایان یافته را به عقب باز می گرداند؟

همچنین امریکا در منظر عموم ملت ها، امروز بیش از همیشه "یک سگ ولگرد اما بزدل و ذلیل" است که توان ایستادگی ندارد اما چرا توسط امام جمعه تهران از آن به ببر تعبیر می کند؟

آیا اگر یک امام جمعه که خود را کارشناس و مدیر و مدبر می داند، امریکا را "ببر" و "مایه وحشت" و "ارعاب ساز" می داند، حق دارد ملت بپاخاسته و شجاعی که سیاستهای رئیس جمهور را در "احقاق ملی" حمایت می کنند، به وحشت افکنده، آنان را مرعوب کند؟!

"تعقل" در نگاه این امام جمعه چه معنایی دارد؟ آیا عقب نشینی، تسلیم و پذیرش زورگویی های امریکای جنایتکار "تعقل" است، آنچنانکه دیپلماسی گذشته بر محور آن حرکت کرد و "تعطیلی کامل تأسیسات هسته ای" را مدبرانه و عاقلانه به ارمغان آورد؟!

"مذاکره" در مسئله تمام شده با چه هدفی مطرح می شود؟ جهت دهی طرف مقابل به "شروع دوباره بهانه گیری ها و دشمنی ها" چه مفهومی دارد؟ خداکند خطیب جمعه تهران سخنان روز بعد "البرادعی" را شنیده باشد و نسبت به آن تأمل نماید و آن را با اظهارات خود مقایسه کند.

سخن آخر:

1- بهتر است برای پاسداشت صلابت و اقتدار و عظمت اسلام و مسلمین و کشور امام عصر (عج) در نماز جمعه تدبیر دیگری اتخاذ شود و اگر قرار باشد خطیب جمعه، ارعاب، وحشت آفرینی و رهنمود گردش به عقب را پی بگیرد، آنگاه گروههای دینمدار، آگاه و عزت خواه نسبت به نماز جمعه برداشتی دیگر خواهند داشت.

2- از مدیرمسئول روزنامه کیهان که در مسأله هسته ای، همواره بر عدم پذیرش "ذلت" تأکید داشته و با ارزیابی موشکافانه آن، تهدید و فرصت ها را تشریح می کند، و نسبت به "مرعوب شدن" و "تسلیم ذلت بار" و " در دام افتادن دولتمردان" هشدار می دهد، انتظار است که از این امام جمعه بخواهد، "کارشناسی های خود را در امور سیاسی و به ویژه مسأله هسته ای" که پیوسته با مرعوب سازی و گردش به عقب همراه است، از تریبونی غیر از نماز جمعه مطرح کند، تا مخاطبان واقعی را که قطعاً جدای از مردم انقلابی و حماسه ساز می باشند، بیابد.