سفیر ایران در ایتالیا در واکنش به انتقادهای اخیر از فعالیت فروشگاههای فروش لباس لوسیا بنتون در تهران مطلبی منتشر کرد که اصل آن را می توانید از اینجا بخوانید:

فارغ از قسمتی از این نوشته که به مقصر بودن یا نبودن شهرداری تهران در ماجرای سرمایه گذاری (بخوانید تأسیس فروشگاه و فروش البسه) مربوط می شود، برخی اظهارنظرهای دیگر سفیر ایران نیز قابل تأمل است.

سفیر ایران در بخشی از نوشته خود، به آماده ساختن طرح های مختلف سرمایه گذاری در ایران از سوی سفارت و جلسه مشترک خود با سرمایه گذاران ایتالیایی اشاره می کند و حضور این سرمایه گذار ایتالیایی در ایران را نتیجه آن اقدام می داند.

در اینکه یکی از وظایف مسلم و قطعی سفارتخانه های کشور، رصد و معرفی کردن فرصتهای سرمایه گذاری در داخل کشور و جذب سرمایه های خارجی به داخل از این طریق است،نه تنها تردیدی وجود ندارد ؛ بلکه باید از جناب سفیر به دلیل این تحرک قدرددانی شود اما نکته مهم آن است که اجازه انجام چنین سرمایه گذاریهایی در داخل، خصوصاً هنگامی که در عرصه فرهنگ انجام شود، می بایست بسیار بیش از آنچه وی به آن اشاره کرده و از کنار آن به راحتی عبور نموده است، مورد توجه قرار گیرد.

بنتون در فروشگاه های خود نه تنها قرار نیست به صنعت نساجی کشور خدمت کند، بلکه قرار است با عرضه انواع مد لباس اروپایی و غربی که حتی با نام لاتین هم تبلیغ می شود، عرصه را بر عرضه محصولات داخلی تنگ تر نماید. این مسأله خصوصاً هنگامی تأمل برانگیز است که این سرمایه گذار ایتالیایی در مجموعه خود به منظور تبلیغ محصولاتش، به ارائه مد غربی و شبیه سازی تصاویر دختران نیمه برهنه به جای تصویر معروف از حواریون مسیح(ع) بپردازد و با افتخار، آن را در پایگاه اینترنتی مجموعه فروشگاه های خود نیز قرار دهد. امری که حتی موجب اعتراض گسترده مسیحیان کاتولیک ایتالیا هم شد و چندسال قبل گروهی از مسیحیان به تظاهرات علیه این اقدام وی پرداختند.

اعتراض مسیحیان کاتولیک به این اقدام مجموعه تحت مدیریت بنتون البته،شاید دلایل دیگری هم داشت که از آن جمله اند برگزاری کنسرتهای موسیقی برای حمایت از صهیونیستها و... .

ادعای دیگری که در نوشته ابوالفضل ظهره وند موجب تعجب مخاطب می گردد استناد به مسیحی، کاتولیک و متدین(!!) بودن لوسیانو بنتون،و زیر سوال بردن گرایشات صهیونیستی وی از این منظر است .

این استدلال در حالی بیان می شود که از قضا، خاستگاه اصلی حامیان صهیونیستها در دنیا در سالهای اخیر، مسیحیان متعصب کاتولیک هستند و حمایت کامل این دسته، از منافع صهیونیستها امر منحصر به فرد و یا کم سابقه ای نیست که اگر یکی از مصادیق آن، یک مسیحی کاتولیک ایتالیایی معرفی شود، تعجب نماینده سیاسی جمهوری اسلامی را برانگیزد. خصوصاً اگر وی، سفیر ایران در کشوری باشد که آنیلی های مسیحی اما حامی منافع صهیونیست ها ، غولهای اقتصادی آن باشند.

این در حالیست که هم اکنون فضای سیاسی غالب در کشورهای حامی رژیم صهیونیستی، اتفاقا از آن نومحافظه کاران مسیحی و کاتولیکی  که از لحاظ مذهبی جزء سیاستمداران متعصب شناخته می شوند و از عوامل اصلی حمایت از صهیونیستها محسوب می گردند، است.

به هرحال، با توجه به سوابق مستند این سرمایه گذار ایتالیایی، حضور وی به عنوان یک سرمایه گذار در عرصه فرهنگی و نزدیک شدن او به مرکز فرماندهی فرهنگی کشور (عرصه فرهنگ ساز عرضه مد و لباس) اشتباه جبران ناپذیری است که نمی توان با ساده سازی و تشبیه آن به «چاقو» و یا بیان این نکته که «از چاقو هم می توان برای قتل استفاده کرد و هم برای جراحی» از بار مسئولیتهای بلندمدت و جبران ناپذیر آن شانه خالی کرد.

مسئول این اشتباه یا خدای ناکرده تعمد، هر که باشد لازم است و می بایست هم از افکار عمومی عذرخواهی کند و هم از نفوذ فرهنگی حافظان منافع صهیونیستها جلوگیری کند.

فارغ از اینکه چه نهاد یا دستگاه هایی در این اهمال نقش داشته اند، به نظر می رسد جلوگیری از پیشامدهای مشابه، همچنین نیازمند تکلیف قانونی مجلس و هماهنگی بیشتر متولیان فرهنگ و سیاست کشور در این زمینه نیز باشد.

از سوی دیگر، فارغ از نگاه فرهنگی رجانیوز به این ماجرا، برخی رسانه های نزدیک به یک جریان سیاسی خاص، از ابتدا کوشیدند، با سیاسی کردن این مسئله، حاشیه های جنجالی آن را پررنگ تر از اصل فرهنگی آن سازند.

در این میان علاوه بر روزنامه های همشهری، تهران امروز و سایت فردا که بالاتفاق توسط محافل تبلیغاتی نزدیک به شهرداری تهران اداره می شوند، سایت متعلق به احمد توکلی نیز که ظرف 10 روز اخیر صرفاً تماشاچی اظهارنظرهای متنوعی بود که حول این ماجرا شکل گرفت، در نوشته ای با عنوان "درباره ماجرای بنتون..."، با جلوس در مصدر قضاوت، از طرفداران احمدی نژاد و قالیباف انتقاد تندی کرده است.

سکوت رسانه ای این گروه در باره این تهدید فرهنگی درحالیست که سایت مذکور نسبت به سایر موضوعات که اغلب اقتصادی هم هستند، (فارغ از صحیح یا ناصحیح بودن) واکنش های تندی حواله مسوولین می ساخت و حتی یک بار آنان را تهدید به نواختن سیلی کرده بود!

اگرچه دلیل آن سکوت سوال برانگیز و این واکنش پرخاشگرایانه سایت وابسته به احمد توکلی که خود را پرچمدار نقد تکلیف گرایانه می داند، روشن نیست اما تأکید دوباره بر این نکته حائز اهمیت است که متولی دعوت از صهیونیستها به تهران هر نهاد و گروهی که باشد، این نوع رویکرد رسانه ای، تداعی گر نگاه ماکیاولی به عرصه فرهنگ و نقادی و موجب انحراف در فضای رسانه ای کشور است.