تحریکات «هاشمی» و تحریفات «خاتمی»

الف: «هاشمی رفسنجانی» در 8 سال حاکمیت سازندگی و 8 سال اصلاح‌طلبی، آنچه در فکر و عمل داشت، برون ریخت و اکنون ته مانده‌ای هم برای اظهار و ابراز ندارد. ملت در 27 خرداد و سوم تیر 84 با «نفی و طرد و قهر» به او آشکارا اعلان داشت:
«قدرت‌مداری و تمامیت‌خواهی 26 ساله پایان یافته است»، «نه برنامه‌ها، نه راهکارها و نه گفتمان "توسعه محور" او مورد قبول مردم، دیگر نیست». «دوران جدیدی آغاز شده، به ویژه نسل سوم احیای گفتمان حضرت امام – که رحمت خدا بر او باد - را که توسط هاشمی رفسنجانی تضعیف و کمرنگ شده، خواهان است. امید می‌رفت این "اعلان نظر یکپارچه ملی" هاشمی را به خود آورد و او را در این سنین بالا به خالی کردن عرصه‌ی قدرت و اجازه دادن به نسل‌ها برای ورود به آن، وا دارد. اما تحریکات آشکار و پنهان هاشمی، و کینه‌ورزی‌های او به گونه‌های فردی، گروهی، حزبی با شیوه‌های بیانیه و اطلاعیه و ... نشان از عبرت نگرفتن وی دارد.
علاوه بر خطبه‌ها، اظهار نظرها و تحلیل‌های وی پیرامون مسئله‌ی هسته‌ای که جنگ روانی آشکار با هدف ارعاب و تهدید ملت بوده و هست، دیگر موضع‌گیری‌های هاشمی نیز جز با چنین هدفی قابل لحاظ نیست.
دانشگاه آزاد به عنوان یک منبع بزرگ مالی - سیاسی، برای هاشمی و جناح و طیف همراهش عمل می‌کند. عملکرد ضدملی برخی از مراکز این دانشگاه در توطئه‌گری‌‌های 27خرداد تا سوم تیر 84 در صفحات پرونده‌ی آن ثبت گردیده است. مسئله‌ی شهریه سرسام‌آور و کمرشکن این دانشگاه که تازیانه‌ی تفکر هاشمی رفسنجانی را بر پیکر ملت وارد می‌کند، و مقاومت شجاعانه و سپر بلا شدن هاشمی برای آن، در مقابل فشار رئیس‌جمهور برای کاهش شهریه، یکی از شاه‌کارهای قدرت‌طلبانه‌ی هاشمی است. هاشمی برای نگهداشتن این منبع عظیم مالی ـ سیاسی، حرکتی خطرناک انجام داد. وارد کردن علی‌اکبر ولایتی و سیدحسن خمینی به هیأت امنای این دانشگاه، یعنی» کوفتن بر سر ملت و تیغ تیزتر دادن به دست‌اندرکاران افزایش شهریه!
چه باک از این امر؟! بالأخره هاشمی باید و باید بر این ملت اسب براند! واقعاً این دو نفر چه جایگاهی برای هیأت امنایی دانشگاه آزاد داشتند؟
از این که بگذریم تحریکات جدید هاشمی، به بهانه‌ی «دفاع سرسخت از بنگاه اقتصادی سیاسی دانشگاه آزاد» در خور توجه است.
هاشمی گفته است: «باید جوابگوی اشتغال تحصیل کرده‌ها باشیم». واقعاً چه کسی باید جوابگو باشد؟ آیا هاشمی در 16 سال گذشته کمترین پاسخ‌گویی را داشته است؟ هم‌چنین چه کسی این قشر تحصیل کرده بدون شغل را با دانشگاه آزاد ایجاد کرد؟ با کدام هدف و با چه بهایی برای خود (!)
هاشمی گفته است: «شایسته نیست که سرمایه‌ها و نیروهای انسانی یک کشور مسلمان به خاطر بیکاری به خارج از کشور برود.»
می‌پرسیم: آیا هاشمی نبود که بدعتگزار اعزام نیروی کار به ژاپن شد؟ آیا فضاحت‌های برآمده از آن دوران شوم و آن برنامه‌های شوم‌تر از خاطر ملت محو خواهد شد؟
آیا در دوران سردار خودساخته‌ی سازندگی نبود که 100 هزار نفر در استادیوم آزادی برای ثبت‌نام اعزام به ژاپن که «پیشنهادی دولتی» بود، تجمع کردند؟ آیا کارهای این افراد بیشتر از «جمع‌آوری زباله» و «سوزاندن مردگان» بود؟ این است افتخارات شکوهمند دوران سازندگی، و این است تحریکات کنونی سردار «آن سازندگی»؟!!
هاشمی گفته است: چرا ایران باید از کشورهای کره و فرانسه عقب‌تر باشد؟ می‌گویم 16 سال حاکمیت خانوادگی جناب‌عالی، و عامل‌تان «محمد خاتمی» کشور را به ناکجا آبادها رسانید، و پرچم‌های آمریکایی و فرانسوی و انگلیسی را در مغزهای ملت سربلند ایران به اهتزار درآورد. امروز که قلب‌های مسلمان ایرانیان، به هویت‌یابی اسلامی مفتخر گردید، این «پوچ‌گرایی‌ها» و این «تحریکات» ِ صرف را بگذار، و دمی ملت را آسوده و معتقد، تحمل کن!
هاشمی در دفاع از دانشگاه آزادش گفته است: اگر دانشگاه نبود 2 میلیون دانش‌آموخته و دانشجو و 50 هزار کارمند و استاد آن هم‌اکنون در چه وضعی بودند؟ این گفته نشان از نگرش "طبقاتی" هاشمی دارد. 2 میلیون فدای 5 هزار نفر، و یک ملت فدای اقلیت سرمایه‌خوار و خویشاوندسالاری!
و نیز 2 میلیون تحصیل‌کرده بیکار همانگونه که خود وی اعتراف کرده است. بهتر است «هاشمی» با توجه به سن بالا، و عطش بیش از پیش قدرت، بیشتر از آنکه تحریک سیاسی کند، کمی بیندیشد! آیا ملت به آنچه او می‌گوید علاوه بر عدم اطمینان و اعتماد فکر هم نخواهد کرد. هاشمی در دفاع از بنگاه اقتصادی ـ سیاسی‌اش آشکارا علیه دولت و ملت موضع گرفته است. او گفته است: «در این 2 سال شاهد بودید که بمباران تبلیغاتی روی دانشجویان این دانشگاه وجود دارد و می‌خواهند آن‌ها را به اسم شهریه و امثالهم ناراحت کنند و مسأله درست کنند.» واقعاً چه کسی جز «هاشمی» قدرت بمباران دارد؟ چه تبلیغاتی چه تخریباتی؟!
آیا دفاع از حقوق ملت در نگاه این فرد خویشاوندسالار، یعنی ناراحت کردن و مسأله درست کردن؟ آیا «هاشمی» امروز هم مانند همیشه جز به «خود»، «طبقه‌ی خود»، «خانواده‌ی خود»، «ثروت و قدرت خود»، «مدیران و دوستان خود» نمی‌اندیشد؟ آیا این تفکر و عمل جز حرکت مافیایی است؟ 2 سال است که با تغییر مدیران و خارج شدن قوه مجریه از حلقه‌ی مافیاگران، فریاد ملت از زبان رئیس دولت پس از 16 سال برخاسته است. آیا کاهش شهریه‌ی دانشگاه آزاد خواسته‌ی ملی نیست؟ آیا طبقات محروم و لِه شده در زیر چرخ‌های سنگین برنامه‌های توسعه هاشمی، حق ندارند «فریاد» هم برآورند؟ آیا این روش و منش‌«هاشمی» در «خفه کردن ملت» با کدام معیارها، اصول و ارزش‌های اسلامی و انسانی، همخوانی دارد؟
هاشمی تا چه زمانی و با چه بهایی و تا کجا در پی اهداف قدرت‌طلبانه، ملت را بمباران خواهد کرد؟ آیا تحریک سیاسی و واژگونه‌سازی حقایق و واقعیات جامعه در منظر «هاشمی» مانند وارونه‌گویی‌تاریخ انقلاب، و تحریف واقعیات آن، به آسانی آب خوردن است؟ «هاشمی» بداند صبر ملت در برابر گفته‌ها و راهکارهای او اندازه دارد. حامیان چشم و گوش بسته او هم این مهم را بدانند و به‌آن فکر کنند.
ب ـ «محمد خاتمی» که پس از اهدای دفتر کار حضرت امام – رحمت الله علیه – به وی به مناسبت "مظلومیتش در اقامت غیرقانونی" و سپس اخراج اجباری از کاخ سعدآباد ریاست همایش «کرامت انسان» را عهده‌دار شده است به تحریف‌گری آشکار نسبت به اندیشه امام – رحمت الله علیه – دست زده است. البته بر او هرجی نیست. بلکه باید پرسید اصولاً خاتمی را با اندیشه و مشی اسلام ناب امام – رحمت الله علیه – چه نسبتی است؟
روزنامه اصلاح‌طلب شرق در «پادویی» همیشگی برای وی، پرده‌بردار گوشه‌هایی از این همایش و تحریف‌های آن شده است. پیش از پرداختن به آن، لازم است به لحظات تصویری این همایش که زنان و مردان در آن مختلط نشسته بودند، توجه کرد. البته باز هم هرجی نیست. وقتی «خاتمی» رئیس یک همایش باشد چه انتظاری از آن می‌توان داشت؟
شرق نوشته است: "سنت‌گراها کمرنگ‌ترین جلوه را در این همایش داشتند، چه آنکه نواندیشان دینی، چهره‌های تحول‌خواه و روشنفکران دینی بیشتر بودند." در همایش با ریاست «خاتمی» این مسأله بدیهی است و طبیعی. اما چرا به نام امام همایش «بیماری روشنفکری» برگزار شود؟
شرق نوشت است: « "کرامت انسان" نام مستعاری بود برای "حقوق بشر". آفرین به این ترفند و تحریف اندیشه امام – رحمت الله علیه – در سالگرد رحلت آن فرزانه بی‌نظیر!
«حقوق بشر آمریکایی» با «مبنای اومانیستی» و «دین ستیزی» آشکارش که همواره به همین دلیل مورد نفی امام – رحمت الله علیه – بود، با فریبکاری و تحریف‌گری، بشود «کرامت انسانی» در اندیشه «امام»؟!
شرق نوشته است: «در میان سخنان «محمد خاتمی» یکی از حضار فریاد تکبیر سر داد، یکی دو نفر بیشتر به ندای تکبیر پاسخ مثبت نداده بودند که خاتمی بدون مکث سخنانش را پی گرفت و اجازه نداد این فریاد همه‌‌گیر شود.»
اولاً، آن «مأمور» دیندار جلوه دادن سخنان خاتمی را باید پیدا کرد؟ ثانیاً،‌آفرین و مرحبا باید گفت به همایش روشنفکرانه‌ای که یکی دو نفر بیشتر پاسخ تکبیر را نداند!! ثالثاً، چقدر خداوند افشاگر باطن‌ها و عقاید است گرچه «تحریفات» آن را بپوشاند؟ مگر می‌شود سخنان غرب‌گرای خاتمی با «تکبیر» تأیید شود؟ رابعاً چقدر «خاتمی» شیفته‌ی «شعائر اسلامی» است که حتی مکث نکرد تا شاید 2 نفر 3 نفر تکبیرگوی بشوند؟ آیا او منتظر «کف و سوت» همیشگی طرفدارانش نبوده است؟

جالب‌ترین نکات این که؛
1. در این همایش روشنفکرانه و البته با تحریف پوشش گرفته، به نوشته‌ی شرق، چهره‌هایی چون کروبی، موسوی خوئینی‌ها، محمدعلی ابطحی و میردامادی حضور داشتند. چه مبارک مجلسی که «وزانت» آن را این افراد پدید آورده بودند.
2. «خاتمی» در سخنان خود «همه ارکان نظام را استوار بر «رأی مردم» اعلان داشته است» که باید گفت:
ـ مسأله اسلامیت نظام که مبنا و اساس و رکن اندیشه‌ای ـ عقیدتی نظام است چه می‌شود؟
ـ ولایت مطلقه فقیه، که عالی‌ترین رکن و پایه و مایه‌ی مشروعیت نظام است، در کجا قرار می‌گیرد؟
ـ و نهایتاً رأی مردم، اصلاحات را در مجلس هفتم، شورای شهر دوم و سوم، ریاست‌جمهوری معجزه‌گونه نهم، و خبرگان رهبری، از عرصه‌ها اخراج کرد. پس «خاتمی» با «تحریفات» هم نمی‌تواند به «خرید آراء» بپردازد، مگر همچنان به «شعور ملی» لگد بزند و چون گذشته برای مردم «ذره‌ای» ارزش قایل نباشد.