سردار رشید اسلام، حاج محمد ابراهیم همت:
در عملیات مطلع الفجر قرار بود تنگه کورک را آزاد کنند ولی موفق نشده بودند. عده‌ای از برادران شروع می‌کنند به بالا رفتن که در بین راه عراقیها خبردار می‌شوند تیربار عراقی‌ها شروع به کار می کند. فرمانده گروه به شهید بروجردی بی‌سیم می‌زند و می‌گوید, نیرو بفرستید. شهید بروجردی می‌گوید: شما مقاومت کنید نیرو می‌رسد. تعداد تعجب می‌کردند که نیرو در بساط نیست، چگونه ایشان قول می‌دهد. دوباره تماس می‌گیرند و ایشان با اطمینان فرمودند: مقاومت کنید نیروها می‌رسند. بار سوم بی‌سیم‌چی شهید می‌شود، فرمانده گروه با عصبانیت می‌گوید: چرا نیرو نمی‌فرستید؟ برادر بروجردی گفته بود: مقاومت کنید ملائکه الله می‌رسند و این آیه را می‌خواند که:
ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکه ... آن وقت فهمیدیم نیرویی که ایشان می‌گفتند کدام نیروست ...»

«در رابطه با عملیاتی که پشت مهاباد بود می‌خواستیم بفهمیم که روی چه محورهایی عمل بشود. خیلی فکر کردیم اما به جایی نرسیدیم. همه خسته شده بودند گفتند نقشه را بردارید که خیالتان راحت بشود. بالاخره فکری می‌کنیم. شهید بروجردی رویش را به قبله کرد و گفت که خودت می‌دانی که ما هیچ کاره هستیم ... دیروقت بود. ما گرفتیم خوابیدیم. بعد از خواب که بلند شدیم دیدیم حاج آقا (شهید بروجردی) نماز شب را خوانده و دارد قرآن می‌خواند. ما بلند شدیم نماز‌مان را خواندیم. گفت: فلانی نقشه را بیاور ما نقشه را‌ آوردیم. گفت: این روستای قره داغ را بگرد و روی نقشه پیدا کن. بچه‌ها آن روستا را پیدا کردند. شهید محمد خیلی خوشحال شد. گفتیم قضیه چیست؟ گفت مشکل حل شد. بلند بشوید برویم. آمدند ارومیه جلسه گذاشتند. ارتش، فرمانده لشکر و فرمانده قرارگاه بودند. حاج آقا وقتی طرحش را مطرح کرد ما آنجا نشسته بودیم. فرماندهان گفتند که خیلی عالی است. بعد از اتمام جلسه گفتیم حاجی بگو که این را از کجا تهیه کردی ما که دیشب هرچی فکر کردیم و شما هم فکر کردید چیزی نتوانستیم پیدا کنیم قضیه چه بود؟ گفت: من دیشب خوابیدم شب بلند شدم توسلی پیدا کردم و دو رکعت نماز خواندم. گفتم خدایا خودت یک فرجی در این کار ما حاصل کن ما که ذهنمان قاصر است خودت کمک کن. اگر کمک نکنی ما کاری نمی‌توانیم بکنیم. گفت هرچه فکر کردم به جایی نرسیدم. بعد گرفتم خوابیدم دیدم افسری بخوابم آمد و گفت: فلانی چرا اینقدر معطل می‌کنید بروید «قره داغ» را بگیرید، آنجا مسأله حل است ... اگر در کاری گیر می‌کرد فوری متوسل به ائمه می‌شد و حتی در یک امر تا حصول نتیجه چند بار بطور مداوم دعای توسل می‌خواند ...
سر یک محور عملیات بحث بود که آیا این عملیات بشود یا نه. تا پاسی از شب گذشته بحث روی همین بود که شهید بروجردی همینطور که سرش روی نقشه بود خوابش برد و بعد یکمرتبه بیدار شد و گفت: این عملیات باید بشود. بچه‌ها پرسیدند چی شده؟ گفت عملیات باید بشود و به کسی نگفت بعداً گفت: کسی که باید به من می‌گفت گفت این عملیات باید بشود و عملیات هم با موفقیت انجام شد.

از زور خستگی توی هلی کوپتر خوابش برده بود. از شانسش هلی کوپتر هم سقوط کرد. خرد و خاک شیر شده بود. یک نفر دیده بود حاجی دارد درد می کشد، داد زده بود: "مردم! چه خبرتونه؟ مگه نمی بینین درب و داغونه؟" انگار درد یادش رفته باشه، برگشته بود گفته بود: "چرا با مردم تند حرف می زنی؟"

دیدیم گرفته یک گوشه نشسته گفتم تو همی؟ چته؟
پاپیش شدم. حرف زد. گفت خواب دیدم کانالی جایی گیر کرده ام. خیلی بلند بود ناصر کاظمی عین باد گذشت. بعد برگشت دست من رو هم گرفت عین پر کاه کشید بالا، ‌پایین را که نگاه کردم دیدم چقدر تاریکه!
این جا که رسید گل از گلش شکفت گفت من هم شهید می شم.

برادرش دو سال بود نامزد کرده بود پدرزنش گفته بود ما توی فامیل آبرو داریم. تا یه ماه دیگه اگر عقد کردی که کردی اگر نه دیگه این طرفها پیدات نشه.
خرج خانه با علی بود. پول عقد و عروسی را نداشت. محمد رفت با پدرزن علی حرف زد قرار عروسی را هم گذاشت تا شب عروسی خود علی نمی دانست با مادر و خواهرش هماهنگ کرده بود.
گفته بود:‌داداش بویی نبره.
با پول پس انداز خودش کار را راه انداخته بود.
محمد یکی از کارگرها را فرستاده بود بالای چهارپایه بگوید کار تعطیله! کی می آد بریم عروسی؟
بچه ها پرسیده بودند: عروسی کی؟
گفته بود راه بیفتین! سر سفره عقد می بینینش.
علی گفته بود: من نمی آم. لباس ندارم.
محمد هم پریده بود یک دست کت و شلوار سرمه ای نو گرفته بود، گذاشته بود روی میز کارش گفته بود تو نباشی حال نمی ده. این هم لباس.