یک موعظه

تا مبادی روحی و الهی در کار نباشد، نمی شود که دوام داشته باشد. ولهذا خدای تبارک و تعالی می فرماید من یک موعظه به شما می کنم، موعظه کن خدای تبارک و تعالی است، آنکه این موعظه را رسانده رسول خدا، صلی الله علیه و آله و سلم، است، آن کتابی که توی آن این موعظه ثبت شده است قرآن، این اسنادش، می فرماید من یک، فقط یک موعظه می کنم، و آن این است که برای خدا قیام کنید؛ برای خدا قیام کنید. هم قیام کنید، هم قیامتان برای خدا باشد. اگر بخواهید قیام شما یک قیام مثمر باشد، نتیجه داشته باشد قیامتان، منتهی به تفکیک و تجزیه و امثال ذالک نشود، تمام وجهه همت شما یک نقطه باشد؛ و آن هم یک نقطه ماورای عالم طبیعت؛ یک نقطه غیر متناهی در همه چیز؛ همه توجه به او داشته باشید. اگر یک همچو مطلبی شد، آن وقت قیام شما و نهضت شما یک نهضت اسلامی سالم، دوام دار. آن طور نیست که ... برای اینکه پشتوانه اش دائم است؛ چیزی که پشتوانه اش دائم است، دائم است.

من این موعظه خدای تبارک و تعالی به لسان قرآن را دارم به شما می رسانم. این موعظه به ما می فهماند به اینکه باید وحدت کلمه داشته باشیم؛ وجهه ما یک چیز باشد: الله. ان تقوموالله قیام لله. دیگر نمی تواندکه یک کسی یک طرف برود، یک کسی یک طرف دیگر. اگر دیدید که در یک قیامی دسته دسته و حزب شد و حزب حزب و جبهه جبهه شد، بدانید خدا در کار نیست. اگر همه با هم متوجه به یک نقطه [باشند] ... دعوت به وحدت کلمه است، به وحدت عقیده است. وحدت عقیده وحدت کلمه می آورد؛ وحدت عمل می آورد. انما اعظکم بواحده یک موعظه فقط، فقط یک موعظه. توی این موعظه همه چیز هست. شما این یک موعظه را گوش کنید، عمل کنید، همه چیز شما در این موعظه هست. موعظه خداست، آن هم فقط یک موعظه. همه چیزهایی که شما تصور بکنید توی این یک کلمه [هست]. اینکه قرآن معجزه است برای این چیزهاست که سه تا چهارتا کلمه تمام حیثیات بشر را اداره می کند. اعظکم بواحده ان تقوموالله مثنی و فرادی. قیام اگر قیام لله شد، همه چیز متمرکز می شود در همان الوهیت. و این قیام شما چون یک بویی از الوهیت می داد، تا اینجا رسیده است که قدرتهای بشری را زیر پا گذاشت؛ یعنی، مشت غلبه کرد بر تانک؛ مشت غلبه کرد بر توپ. توپها و تانکهایی که در ایران آورده بودند و متمرکز کرده بودند. و اینها، مشتهای جوانها و پیرها و زنهای ما در مقابلش ایستاد و گفت که دیگر اثر ندارد. چرا اثر ندارد؟ برای اینکه الله است. مگر با خدا می شود معارضه کرد؟ مگر مقابله می شود با خدا کرد؟ این کار خدایی است؛ لله است؛ برای خداست. همه این دعویهایی که اینها داشتند پیچید و کنار گذاشت ........

بخشی از سخنرانی حضرت امام خمینی (س) اول بهمن ماه 1357 نوفل لوشاتو