87/6/15
7:52 ص
بالاتر از همه
دأب و فکر من این است و مىخواهم در جامعهى ما کارى بشود که براى قرّاء قرآن منبر بگذاریم و همچنان که الان وعاظ منبر مىروند، قاریان قرآن هم منبر بروند و مثلاً نیمساعت قرآن بخوانند و مردم آن زلال کلام الهى را مستقیم از او بشنوند و دلهایشان بلرزد و اشک بریزند و موعظه بشوند و بلند شوند و بروند. ولى ما حالا قرآن کریم را فقط مقدمهى سخنرانى قرار دادهایم.
من در سالهاى 51 و 52 و 53 در مشهد سخنرانى مىکردم؛ مىایستادم سخنرانى مىکردم. بعد هم که حرف من تمام مىشد، روى زمین مىنشستم. سپس صندلى مىگذاشتیم تا قارى قرآن تلاوت کند. همین آقاى فاطمى و بعضى از برادران دیگر روى صندلى مىنشستند و قرآن مىخواندند. من مىگفتم که حرف من مقدمهى تلاوت قرآن است. من ایستاده صحبت مىکردم، اما صندلى بلند و قشنگى- مثل منبر- گذاشته بودیم و اینها روى آن مىنشستند و بعد از صحبت من قرآن مىخواندند؛ همان آیاتى که من قبلاً تفسیر کرده بودم. فکر من این است.
من مىگویم که در جامعه، قرآن اصل است. امت حزبالله باید یواشیواش با قرآن آشنا بشوند؛ آنطورى که بتوانند مستقیم قرآن را از شماها گوش کنند و بفهمند.
دیدار با قاریان قرآن؛ شعبان عبدالعزیز صیاد و محمود صدیق منشاوى
< id=mediaPlayer style="LEFT: 256px; WIDTH: 300px; TOP: 281px; HEIGHT: 45px" codeBase=http://activex.microsoft.com/activex/controls/mplayer/en/nsmp2inf.cab#Version=5,1,52,701 type=application/x-ole height=45 standby="Loading Microsoft Windows Media Player components..." width=300 classid=CLSID:22d6f312-b0f6-11d0-94ab-0080c74c7e95>>
برای دریافت فایل صوتی اینجا را کلیک کنید .
منبع: پایگاه حفظ و نشر آثار امام خامنه ای روحی فداه
پیام رسان