بسم الله الرحمن الرحیم.

ولایت‌فقیه، پرتوی از خورشید امامت

الحمد لله رب العالمین و صلی‌الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین. اللهم کن لولیک الحجة ابن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه‌الساعة و فی کل ساعة ولیاً و حافظاً و قائداً و ناصراً و دلیلاً و عیناً حتی تسکنه عرضک طوعاً و تمتعه فیها طویلاً.

تقدیم به روح ملکوتی امام راحل و شهدای والامقام اسلام صلواتی اهدا می‌کنیم.

برادران و خواهران ارجمند، هنرمندان بسیجی و سایر عزیزان از حزب مؤتلفه اسلامی و عزیزانی که از نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها تشریف آورده‌اند، تشریف فرمایی شما را به خانه خودتان خوش‌آمد عرض می‌کنم. آرزو داشتم که هم فرصتی بود و هم توان جسمی و فکری که ما ساعت‌های طولانی با هم گفتگو داشته باشیم، از تجربیات و تخصص‌ها و ابتکارات شما استفاده کنیم؛ ما هم اگر تجربه‌ای داشتیم در اختیار عزیزان قرار بدهیم. حالا هم این لحظات را غنیمت می‌شمارم و این دقایقی که مزاحم هستم، به چند تا نکته‌ای که به نظرم اهمیت فوق‌العاده دارد، تذکر می‌دهم؛ هر چند نکته‌هایی است پراکنده؛ بعضی از آن‌ها به همه عزیزان و حتی کسانی هم که شرکت ندارند ارتباط پیدا می‌کند؛ بعضی‌هایش هم نکته‌هایی است که احیاناً به بعضی از حضار محترم بیشتر ارتباط داشته باشد.

آن نکته عامی که ـ‌به خصوص در این ایام‌ـ بیشتر در خور توجه و اهتمام است، آن را مقدمتاً عرض می‌کنم و عرایضم را با اشاره به یک جمله‌ای از خطبه امیرالمؤمنین ـ‌صلوات الله علیه‌ـ در نهج‌البلاغه ـ‌که خطبه 216 است‌ـ شروع می‌کنم. امیدوارم که از برکت انوار کلمات اهل‌بیت ـ‌صلوات الله علیهم اجمعین‌ـ دل‌های همه ما روشن بشود و به مسؤولیت‌های مهمی که در این عصر داریم، در قشرهای مختلف و پست‌های مختلف بیشتر توجه کنیم و از خدای متعال بخواهیم که ما را در راه انجام این وظایف و مسؤولیت‌ها یاری بفرماید.

جمله‌ای را به عنوان تبرک و تیمن از این خطبه شریف عرض می‌کنم؛ خطبه‌ای که امیرالمؤمنین ـ‌سلام الله علیه‌ـ در صفین ایراد فرموده‌اند. خوب، داستان صفین را می‌دانید، جنگ طولانی است که بین اصحاب امیرالمؤمنین(ع) و حاکم شام، معاویه و یارانش اتفاق افتاد که از خونین‌ترین جنگ‌هایی بود که در صدر اسلام واقع شد و نهایتاً در اثر شیطنت‌های عمرو عاص از یک طرف، و ساده‌لوحی بعضی از یاران امیرالمؤمنین(ع) از طرف دیگر، آن طور که باید و شاید این جنگ به نفع لشگر حق تمام نشد، خساراتی برای اصحاب امیرالمؤمنین(ع) به بار آورد و بعد هم منشأ اختلافی در سپاه امیرالمؤمنین(ع) شد و اصلاً خوارج از همان جا پیدا شدند و به دنبال آن چند جنگ هم آن‌ها با خود امیرالمؤمنین(ع) به راه انداختند؛ داستانش را می‌دانید.

ادامه مطلب........