92/4/31
6:11 ع
در همه حال بایداز خداى متعال کمک خواست. رابطهى قلبى بین ما و خدا باید در حال آسایش، در حال راحت، در حال محنت، در حال کرب ادامه پیدا کند؛ این ضامن حرکت تکاملى انسان است، ضامن تعالى انسان است؛ این است که میتواند ما را به آن هدف اصلى آفرینش برساند. به نظر ما، این توسل و تضرع، در همهى عرصههاى حیات، به عمل مىانجامد. اگر این توجه به خدا باشد، رکود، سکون، ناامیدى، بازگشت به عقب و توقف در عرصههاى گوناگون حیات وجود ندارد. لازمهى عمل هم «صبر» و «توکل» است.
حتماً این دو لینک صبر و توکل را مشاهده کنید...مربوط به درس اخلاق حضرت علامه مصباح یزدی است....
پیام رسان